Een portret van film producer / ondernemer Mariano Vanhoof. Samen met regisseur Geoffrey Enthoven richtte hij Fobic Films op. Samen hebben ze reeds verschillende Vlaamse topfilms gemaakt, de meest bekende is Hasta la vista. Bekijk hieronder de portretreeks van Mariano en Geoffrey.
Voor de laatste uitgave van het magazine Decors maakte ik de portretfoto’s van bedrijfspsycholoog Anton Maes die er geïnterviewd wordt over “thuiswerken”. Het werd een boeiende reeks met beelden die het onderwerp ondersteunen. Bekijk of lees het artikel: Artikel Thuiswerken met bedrijfspsycholoog Anton Maes.
Veel beroepen die vroeger schering en inslag waren, staan de dag van vandaag ofwel onder grote druk door de lage loonlanden ofwel verdwijnen ze simpelweg, zoals bijvoorbeeld: vioolbouwers, behangpapierverkopers, naaigeriefwinkels. Nog andere beroepen zoals beiaardier, horlogemaker en kruidenier worden nog maar door enkele mensen uitgeoefend, maar de vraag is hoe lang nog? Zelfs het oudste beroep ter wereld, hoererij, krijgt dezer dagen steeds meer klappen, op de Kortrijksesteenweg in Gent bijvoorbeeld sluit de ene keet na de andere.
Hoe komt dit? Komt dit door de opkomst van de warenhuizen, de crisis, het internet, de overregularisatie door Europa? Wellicht is het een mix van al deze en andere factoren… Misschien komt er wel een revival van sommige beroepen als gevolg van een steeds grotere afkeer tegen alles wat op een grootse manier georganiseerd wordt? Back to basics of toch maar mee met de mainstream?
A tribute to what was once a great place to work in! Such a shame for those who worked here and lived for their job, this documentary shows their commitment, their will to create great cars, their passion, their source of income… Good luck to all those who search a new job!
Dat dit een kindvriendelijk park is, is zeker! Tijdens een wandeling door dit park fotografeerde ik deze allochtone kinderen. Je merkt aan hun uitdrukkingen dat ze het hier heel hard naar hun zin hebben. Toch wil ik met deze reeks een ‘problematiek’ in beeld brengen die in vele openbare pleinen en parken in en rond grote steden opduikt. Het viel namelijk op dat er weinig of geen blanke kinderen in het park speelden. Hoe komt dit? Durven we onze eigen autochtone kinderen niet laten buitenspelen uit schrik voor de allochtone kinderen? En zo ja, waarom? Niet uit rasisme, maar gewoon uit schrik voor alles wat vreemd is misschien… Hoog tijd om onze kinderen op straat te sturen, vroeger speelden we toch ook met onze vriendjes op straat!
Dit Gentse park werd heringericht volgens de principes van Harmonisch Park- en Groenbeheer met aandacht voor duurzaamheid, ecologie en inspraak. Bedoeling van de Groene Vallei is een kindvriendelijk openbaar park te zijn met speelvoorzieningen.
Het is een vrij groot park waar open graspleinen met verspreide bomen en heuveltjes afwisselen met dichtbegroeide,
wilde bosjes en speelplekken. Op een centraal grasveld en enkele kleinere graspartijen is er plaats om te
feesten, picknicken en spelen. Vreemde constructies en speeldorpjes duiken op tussen het groen en prikkelen
om op ontdekking te gaan. De lange picknicktafel van Gent staat er naast een reuzengrote barbecue.
